مهندس رسول خلیفه‌سلطانی، دبیر انجمن تولیدکنندگان فولاد ایران در گفت‌وگو با ماهنامه تخصصی پردازش تاکید کرد:

با هدف ایجاد رونق، افزایش تولید و با توجه به نیاز بازارهای داخلی و خارجی

صنایع فولاد ایران باید تولید ۶ میلیون تن ورق کیفی و محصولات آلیاژی را در دستور کار قرار دهد

مهندس رسول خلیفه‌سلطانی، دبیر انجمن تولیدکنندگان فولاد ایران در گفت‌وگو با ماهنامه تخصصی پردازش با اعلام این مطلب گفت:با توجه به رشد فزایندی تولیدات لانگ‌پروداکت و تامین نیاز کشور، باید تلاش‌ها برای تولید محصولات فلت‌پروداکت و محصولات آلیاژی، فولادهای کم‌کربن، پرکربن و محصولات مشابه از رونق بیشتری برخوردار شود.

وی اجرای طرح سه میلیون تنی شهید خرازی مبارکه که طی آن خلا ناشی از کمبود ورق در کشور مرتفع خواهد شد را یادآور شد و گفت: با تولید فولادهای کامرشیال مانند ورق، عملا خلا موجود پر می‌شودو ورق‌های کیفی‌تر با ارزش افزوده بسیار بالاتر نیز تولید می‌گردد.

به گفته خلیفه‌سلطانی، در حال‌حاضر ۲۰۰ هزار تن ورق‌های سیلیکونی و یا استنلس‌استیل وارد کشور می‌شود که ضروری است با اتخاذ سیاست‌های اصولی، صنعت فولاد کشور ار به سمت تولید محصولات یاد شده سوق دهیم و با تولید بیشتر زمینه صادرات محصولات و حتی لوازم خانگی با ارزش‌افزوده بالاتری را فراهم سازیم.

وی افزود: هم‌اینک حدود ۳۰ درصد محصولات کشورهای پیشرفته مانند آلمان، ژاپن و آمریکا آلیاژی و صنعتی است، در حالی‌که در کشور ما این عدد ۳ تا ۴ درصد است، بنابراین هرچه این عدد رشد کند صنایع پایین‌دستی نیز رشد خواهند کرد.

دبیر انجمن تولیدکنندگان فولاد ایران با اشاره به این‌که لازمه رشد صنعت فولاد کشور توسعه همه‌جانبه زیرساخت‌هاست، تصریح کرد که در تولید فولاد توسعه صنایعی نظیر برق، آب و گاز لازم و ملزوم یکدیگرند و این بدان معناست که رشد تولید فولاد، نشان از رشد صنایعی همچون انرژی، برق و.. دارد. گرچه در حوزه ریل عقب هستیم که آن هم ناشی از ضعف مدیریت نیست بلکه به‌دلیل هزینه‌های سنگین آن است که باید مورد حمایت قرار گیرد، امروز در همین شرایط تحریمی در تولید فولاد به رتبه نهم جهان رسیده‌ایم، جالب آن‌که با وجود چند حلقه‌ای بودن این صنعت، در تمام حلقه‌ها شاهد رشد هستیم. درحالی‌که کشوری مانند ترکیه با تولید ۴۰ میلیون تن فولاد، فاقد حلقه کامل تولید است. بنابراین رشد همه‌جانبه در صنعت فولاد (ازمعدن تا محصول نهایی) کار بسیار بزرگی است که در کشور انجام شده است.

خلیفه‌سلطانی افزود: صنعت فولاد در حالی از رشد ۷ درصدی بهره‌ می‌برد که رشد اقتصادی کشور صفر یا منفی بوده است، لذا باید نگاه‌ها به صنعت فولاد، نگاه توسعه‌ای باشد و تصمیم‌گیران و مسوولان کشور نیز در اتخاذ تصمیمات خود از نقطه‌نظر کارشناسان این بخش به‌ویژه انجمن تولیدکنندگان فولاد بهره ببرند.

او معتقد است که صنعت فولاد امروز به یک توانمندی عظیمی رسیده که باید حفظ شود. مثلا اگر کارخانه‌ای که امروز در شرایط تحریمی بالغ‌بر یک میلیون تن ورق و یا شمش تولید می‌کند، احداث نشده بود، باید معادل آن واردات صورت می‌گرفت که کار بسیار هزینه‌بر و سختی بود مثلا فولادمبارکه با تولید ۷ تا ۸ میلیون تن ورق با قیمت تقریبی ۵۰۰ دلار به ازای هر تن، سالانه رقمی معادل ۳/۵ میلیارد دلار ارزش وجودی دارد. طبیعی است، اگر صنایع یاد شده احداث نشده بود، این مقدار درآمد در این روزگار تحریمی از دست می‌رفت و شرایط کشور به مراتب پیچیده‌تر می‌شد.

دبیر انجمن تولیدکنندگان فولاد ایران با تاکید بر این‌که پایداری این پتانسیل بسیار مهم است، گفت: ما به عنوان انجمن تولیدکنندگان فولاد و دولت به عنوان سیاست‌گذار باید تلاش کنیم که روند وابستگی ارزی همچون گذشته روز‌به‌روز کاهش یابد. صنعت فولاد در سال‌های گذشته ۱۱۰ دلار در هر تن وابستگی ارزی داشت که این میزان به ۴۰ دلار در هر تن کاهش یافته است. در شرایط امروز اشتیاق برای صادرات بسیار زیاد شده و بالاجبار واردات هم که صرفه اقتصادی ندارد کم‌تر شده است، بنابراین امروز که فشار اقتصادی به کشور به‌ واسطه تحریم‌ نفت افزایش یافته، باید مراقب باشیم تا لطمه و آسیبی به اقتصاد بدون نفت وارد نشود.

خلیفه‌سلطانی تصریح کرد که یکی از رموز موفقیت به این مهم (حفظ پتانسیل موجود)، رشد بومی‌سازی و توجه سازندگان داخلی است، نباید به گونه‌ای باشد که پس از باز شدن مرزها، ساخت داخل را کمرنگ کنیم.

وی با اعلام این‌که حفظ و ایجاد تعادل بین معیشت مردم و رشد صنعت دو مقوله‌ای است که باید به سمت تعادل پیش رود و زمینه کاهش اختلافات طبقاتی را فراهم کند، افزود: فارغ از مسائل سیاسی، باید راه صادرات محصولات فولادی هموار شود. کشور چین حدود ۵۰ سال به‌طور تصنعی ارزش پول ملی خود را کاهش داد تا صادراتش افزایش یابد، حال که این‌ موقعیت به هر دلیلی پیش‌روی کشور قرار گرفته باید با گسترش صادرات نهایت بهره را برد.

او گفت: در حال حاضر از حدود ۳۰ میلیون تولید فولاد، بالغ‌بر ۱۵ میلیون تن آن نیاز داخل است و مابقی باید صادر شود، لذا طبیعی است که لازمه صادرات، اقتصادی بودن آن است و همه دستگاه‌های کشور باید توان خود را جهت تحقق این مهم به‌کار بگیرند.

خلیفه‌سلطانی هم‌چنین با اشاره به این‌که حضور در بازارهای صادراتی همگام با تلاش متخصصان باعث دست‌یابی به پیشرفته‌ترین تکنولوژی‌ها از جمله تولید “ریل” در کشور آن هم با سخت‌ترین استانداردها و یا لوله‌های گاز ترش در کشور شده است، خاطرنشان کرد: امروز همکاری بین تولیدکنندگان چه در زمینه ریل و چه در زمینه لوله‌های گاز ترش باعث دست‌یابی به موفقیت‌های بزرگی در کشور شده است.

دبیر انجمن تولیدکنندگان فولاد ایران، رشد همکاری فولاد اکسین، مبارکه و لوله‌سازی اهواز و وزارت نفت که با تولید لوله‌های استاندارد مانع از واردات این محصول شده‌اند را افتخاری بزرگ برای کشور دانست و افزود: هم‌اینک شرکت‌هایی مانند فولاد اکسین و یا فولاد آلیاژی با تولید محصولات کیفی در جایگاه اصلی خود قرار گرفته‌اند و در حال برآورده کردن توقع اصلی مشتریان هستند.

وی تلاش کارشناسان این انجمن در راهنمایی و هدایت تولیدکنندگان پیچ و مهره‌های معمولی به تولید پیچ و مهره‌های دینامیکی که قبلا همگی از خارج وارد می‌شد و یا فعال شدن واحدهای متروکه و نیمه‌فعال را دستاوردی دیگر دانست و تصریح کرد که با اتخاذ سیاست‌های اصولی می‌توان به اهداف بلندی دست یافت.

خلیفه‌سلطانی افزود: در آینده یکی از پتانسیل‌های کشور توسعه ظرفیت‌های صنعتی در کنار فولاد است، ما به‌طور مطلق در بخش معادن و نفت دارای مزیت هستیم و باید توسعه صنایع پایین‌دستی و تولید فولادهای کیفی درصدر برنامه‌ها قرار گیرد.

دبیر انجمن تولیدکنندگان فولاد ایران تاکید کرد که کشور ما در آینده نزدیک‌ توان صادرات ۱۲ تا ۱۵ میلیون تن آهن‌اسفنجی، ۷ میلیون تن شمش و سه میلیون تن میلگرد دارد، بنابراین وقتی تولید کشور به ۵۵ میلیون تن افزایش یابد، حجم قابل‌توجهی اسفنجی صادر خواهد شد که ارزآوری چشمگیری نیز به همراه خواهد داشت.

گرچه توصیه ما توجه به کشش قیمتی محصولات فولادی و تاکید بر صادرات شمش است.

او در پایین در خصوص مشکلات مربوط به قیمت‌گذاری محصولات فولادی نیز اظهار امیدواری کرد که با اصلاح قیمت‌ها و با اولویت قرار دادن نظرات کارشناسان انجمن‌های تخصصی به ویژه انجمن تولیدکنندگان فولاد، میزان سود در زنجیره تولید از معدن تا محصولات نهایی به‌طور عادلانه‌ای تقسیم شود.