تعویض ۲۷۰ متر ریل جرثقیل‌های سقفی سالن ریخته‌گری ومتالورژی ثانویه
مرداد ۱۶, ۱۴۰۰
پیام تبریک روابط عمومی شرکت فولاد آلیاژی ایران به مناسبت ۱۷ مرداد ۱۴۰۰ گرامیداشت روز خبرنگار
مرداد ۱۷, ۱۴۰۰
برنامه‌های دهلی‌نو برای افزایش تولید و مصرف مس، روی و فولاد در توسعه اقتصادی
به گفته “سونیل داگال” (Sunil Duggal)، مدیرعامل گروه ودانتا، در ده سال قبل از همه‌گیری ویروس کرونا، تقاضا برای فلز روی در هند با نرخ رشد سالانه مرکب ۴ الی ۵ درصد رو به افزایش بود، اما به دلیل افزایش آگاهی درباره مفید بودن استفاده از روی در بخش‌های مختلف تقاضا می‌تواند با نرخ سالیانه ۷ الی ۸ درصد افزایش یابد.
همچنین، تقاضا برای مصرف مس در جهان، و به خصوص در هند، همراه با برگشتن اقتصاد جهانی به شرایط نرمال بعد از دوران قرنطینه (از طریق وضع قرنطینه‌های سفت‌وسخت و همچنین واکسیناسیون سریع در بسیاری از کشورها) در حال افزایش است. حتی درحالی‌که مصرف جهانی مس در سال ۲۰۲۰ به میزان سه درصد کاهش یافت و به رقم ۵/۲۲ میلیون تن رسید، تقاضای سه ماهه چهارم سال به میزان ۶ میلیون تن تا حدودی بهتر از تقاضا در زمان مشابه در سال ۲۰۱۹ بود.
در هند نیز تقاضا برای مس که به دلیل یک قرنطینه شدید بیش از دو ماهه به مقدار ۹۱ هزار تن در طول آوریل و ژوئن کاهش یافته بود بعد، از بازگشایی فعالیت‌های اقتصادی به مقدار ۱۶۶ هزار تن در سه ماهه آخر سال ۲۰۲۰ افزایش یافت. بااین‌حال، به گزارش گروه صنعتی آلومینیوم و مس “هیندالکو” (Hindalco) این مقدار برابر با ۸۵ درصد از مصرف مس کشور در طول اکتبر و دسامبر ۲۰۱۹ بود.
یکی از مقامات رسمی کنفدراسیون صنعت هند چشم‌انداز مشابهی را برای این فلز سرخ تأیید کرد: تقاضا برای مس در کشور، با بهره بردن از مجموعه برنامه‌های مشوق دولت به‌زودی با نرخ رشد سالیانه ۸ درصد افزایش خواهد یافت.
به گفته او، شکاف بین سرانه مصرف مس هند و میانگین جهانی به صورت تصاعدی پر می‌شود و گروه‌هایی مانند هیندالکو و ودانتا متعهدند که با ایجاد ظرفیت و سرمایه‌گذاری در توسعه بازار به وقوع این اتفاق کمک کنند.
یک تاجر کالا گفت: با تلاش اقتصاد جهانی برای احیا بعد از رکود ناشی از ویروس کرونا، قیمت مس به بالاترین سطح خود در طول نه سال گذشته رسیده است، این احتمال بسیار زیاد است که علاوه بر دو تولیدکننده مس بخش خصوصی، گروه‌های خارجی نیز برای خرید HCL اقدام کنند.
تولید مس تصفیه‌شده در سال‌های ۲۰۱۹ و ۲۰۲۰ به میزان ۴۰۸ هزار تن بود، یعنی بسیار کمتر از میزان تقاضای داخل ۷۵۰ هزار تن. این موضوع، واردات ۳۳۵ هزار تنی برای کشور را الزامی می‌کند. اگر کارخانه ذوب مس “توتوکودی” (Thoothokudi) فعالیت می‌کرد، در این صورت کشور می‌توانست به یک شرایط نیمه خودکفایی در حوزه تولید مس تصفیه‌شده برسد. به دلیل ضرر و آسیب‌رسانی به محیط‌زیست در سواحل توتوکودی در ایالت “تامیل نادو” (Tamil Nadu)، دولت محلی دستور تعطیل شدن کوره ذوب مس ۴۰۰هزار تنی در سال متعلق به گروه ودانتا را در می ۲۰۱۸ صادر کرد.
به‌هرحال، بعد از اینکه دولت دهلی‌نو به بهانه مضر بودن این واردات برای صنعت داخلی عوارض گمرکی جبرانی برای واردات سیم مسی در اواخر سال ۲۰۱۹ از کشورهای “آسه‌آن” (ASEAN) تعیین کرد، واردات در هر فصل بیشتر کاهش یافته است.
هیندالکو و ودانتا برای ادامه فعالیت‌های کارخانه‌های خود به واردات مس وابسته هستند. درآمد آن‌ها به هزینه‌های فرآوری و پالایش (TC/RC) که آن‌ها بر اساس یک مبنای تعیین‌شده توسط کارخانه‌های چینی از معدنچی‌ها می‌گیرند و همچنین به ارزش افزوده مس تصفیه‌شده از طریق تولید محصولات و درآمدهای حاصل از تولید فراورده‌های کارخانه‌ها مانند کودها و اسیدسولفوریک بستگی دارد.
مشارکت دولتی-خصوصی
HCL در سپتامبر گذشته در قالب یک مشارکت دولتی-خصوصی، تفاهم‌نامه‌ای با هیندالکو امضا کرد که به موجب آن حدود ۶۰ درصد از تولید کنسانتره مس HCL به هیندالکو فروخته می‌شود تا به وسیله آن‌ها مس تصفیه‌شده تولید شود. یکی از مقامات تجارت هند گفت: این یک اتفاق برد-برد برای هر دو طرف بود. درحالی‌که هیندالکو اکنون دارای منبع مطمئنی از ذخایر داخل کشور است، این روند باید همچنان رشد کند، با فرض اینکه HCL بتواند با موفقیت از معادن عظیمش در هر دو فاز بهره‌برداری کند. امروزه HCL به‌درستی روی تبدیل شدن به یک تولیدکننده تجاری کنسانتره و حفظ یک پروفایل پایین در حوزه” گدازگری” (smelting) تمرکز کرده است.
HCL، در گزارشی اعتراف کرد که «نقطه قوتش» در مالکیت بیش از هشتاد درصد از معادن سنگ مس هندوستان و در یک بازار آماده برای خرید کنسانتره مس درون کشور قرار دارد. آنچه ارزش بیشتری برای HCL به ارمغان می‌آورد چشم‌انداز روشن توسعه ظرفیت معادن و مخازن سنگ مس از طریق اکتشاف و کاوش معادن است.
“آرون شوکلا” (Arun Shukla)، رییس HCL گفت که HCL قصد دارد ظرفیت تولید معادن را از حدود چهار میلیون تن فعلی به ۲/۱۲ میلیون تن سنگ مس در فاز اول و بعد به ۲/۲۰ میلیون تن در فاز دوم برساند، اما بازه زمانی برای این کار مشخص نکرد. در گذشته اشتباهاتی در اجرای یک برنامه توسعه ظرفیت که اولین بار در سال ۲۰۱۰-۲۰۱۱ مطرح شد رخ داده است. این مقام تجاری گفت: «همه شما به محض شروع خصوصی‌سازی آن تغییر را خواهید دید.»
مخازن و اکتشاف
به گفته اداره معادن هند، کل مخازن مس کشور ۵۱/۱ میلیارد تن است شامل ۷۷/۲۰۷ میلیون تن مخازن اثبات‌شده. این مخازن دارای محتوای مس کمتر از یک درصد تا حداکثر ۸۵/۱ درصد هستند.
آگاروال گفت: «ظرفیت اکتشاف ما حتی باده درصد از ظرفیت و کاری که در سایر کشورهای غنی از معادن معدنی انجام می‌شود برابر نیست. فناوری تغییر کرده است. ما باید اکتشاف هوایی گسترده انجام دهیم تا بتوانیم معادن جدید را شناسایی کنیم. دیگر زمانی که ما با معدنچی‌های خرد با دریافت حق توسعه و اکتشاف معادن معدنکاری می‌کردیم یا مخازن را به طرف‌های سوم می‌فروختیم گذشته است.»
“آر کی شارما” (RK Sharma)، مدیر کل صنایع معدنی هند گفت: «اگر به توصیه و سفارش آگاروال عمل شود، متوجه خواهیم شد که چقدر سنگ معدن روی و سرب بیشتر نسبت به سنگ مس در زیر زمین قرار دارد.»
توسعه HZL
در فاز اول توسعه HZL، تحت نظارت ودانتا، ظرفیت معدنکاری زیرزمینی سالیانه چهار برابر شد و به رقم ۲/۱ میلیون تن فلز استخراج‌شده رسید و هم‌زمان از گدازگرها مانع‌زدایی کرد تا ظرفیتشان را به ۲۳/۱ میلیون تن برساند.
میسرا گفت: «فاز دوم برنامه رشد ما که عبارت بود از افزایش ظرفیت تولید فلز استخراج‌شده به ۵/۱ میلیون تن به‌تازگی با انجام مطالعات امکان‌سنجی درباره چشم‌انداز توسعه در تمام موقعیت‌هایی که صاحب معدن هستیم شروع شده است. ظرفیت گدازگری نیز همسو با افزایش ظرفیت معادن بیشتر خواهد شد.»
این شرکت علاوه بر توسعه ظرفیت، از فناوری‌های سطح پیشرفته و ژئوفیزیکی پیشرفته‌ای در اکتشاف معادن جدید در تمام مناطق تحت کنترلش استفاده کرده است که این منجر به تأیید منابع و بهبود نرخ تبدیل منابع به مخازن خواهد شد. دوگال گفت: «ما همچنین می‌خواهیم از طریق بهبود زنجیره ارزش و استخراج هر فلزی دیگری که در قالب سنگ یافت می‌شود مانند کادمیوم، منیزیوم و طلا، نسبت سنگ به فلز را از رقم فعلی ۷۵ درصد به ۹۰ درصد برسانیم. هیچ‌چیزی نباید هدر داده شود.»
از زمان به دست گرفتن کنترل HZL، ودانتا اطمینان داده است که در هر حوزه‌ای شرکت باید معدن با عمر حداقل ۲۵ سال داشته باشد تا بتواند تضمینی برای تأمین مواد خام باشد. در طول سال‌های ۲۰۱۹ و ۲۰۲۰، مخازن معدنی از ۲۲ میلیون تن به ۷/۱۱۴میلیون تن افزاش یافتند. علاوه بر این، ۲۸۸ میلیون تن دیگر اضافه شد که از آن مقدار ۳۲ میلیون تن فلزات بودند.
تقاضا برای تسریع
میسرا و گرین هر دو معتقدند که تقاضا برای روی بعد از دوران کرونا در هند با شیب تند به خاطر افزایش مصرف ورق گالوانیزه برای زیرساخت‌ها و ساختن ساختمان‌ها به خصوص در نواحی ساحلی افزایش خواهد یافت. میسرا گفت: «با نرخ فعلی مصرف روی برای گالوانیزاسیون، باید انتظار داشته باشیم تقاضا برای این فلز در عرض یک دهه از حدود ۷۰۰ هزار تن به بیش از یک میلیون تن برسد. گالوانیزاسیون فولاد کربنی را پنج درصد گران‌تر می‌کند، اما مزیت به‌دست‌آمده از نظر کیفیت و دوام، نسبت به این هزینه اضافه بیشتر است.»
به گفته گرین، «سازه‌های داخل شعاع ۵ کیلومتری دریا به دلیل مواجهه با نمک و رطوبت در معرض خوردگی و فرسایش قرار دارند. هند دارای یک خط ساحل طولانی به مسافت ۷۵۱۷ کیلومتری است و استفاده از ورق‌های گالوانیزه از ساختمان‌های مناطق ساحلی در درازمدت محافظت خواهد کرد.»
درحالی‌که محصولات رقیب مانند فولاد ضدزنگ و ورق‌های دارای روکش اپوکسی در دنیا وجود دارند، اما فولاد گالوانیزه اغلب یک راه‌حل مقرون‌به‌صرفه است. هند حدود ۵ درصد از تولید ناخالص ملی خود را به خاطر خوردگی از دست می‌دهد و یک راه مطمئن برای جلوگیری از آن استفاده از گالوانیزه کردن است.
حتی درحالی‌که هند، چهارمین تولیدکننده بزرگ خودروهای سواری است، برخی از تولیدکننده‌ها در هند هنوز استفاده از فولاد گالوانیزه در خودروهای فروخته‌شده در بازار داخلی را محدود می‌کنند. بنابراین، برخلاف کشورهای توسعه‌یافته، این خودروها بدون ضمانت‌های ضد سوراخ شدن وارد بازار می‌شدند. خودروهای صادراتی ساخت هند از فولاد گالوانیزه و گالوانیل استفاده می‌کنند.
نکته مهم این است که فلز روی به کندی خود را قربانی می‌کند اما همیشه از محکمی و ایمنی فولاد در بدنه‌های خودروها محافظت می‌کند. میسرا گفت: «به مدد کمپین اطلاع‌رسانی IZA، خودروسازها به تدریج به سمت گالوانیزه کردن بدنه خودرو پیش می‌روند. اما هنوز راه زیادی در پیش دارند.»
گرین گفت: «علاوه بر توسعه شدید کارکردهای صنعتی، سازنده‌های فلز روی، با حمایت IZA، در حال حاضر به حل مسئله کمبود فلز روی به اندازه ۳۷ درصد از حدود ۱۴۰ میلیون هکتار زمین‌های کشاورزی هندی می‌پردازند. این به نوبه خود باعث بروز سوء‌تغذیه جزئی در توده‌های مردم می‌شود. فلز روی نقش کلیدی در تقویت ایمنی بدن ایفا می‌کند که به انسان‌ها کمک می‌کند تا با ویروس‌های کشنده‌ای مانند ویروس کووید-۱۹ مبارزه کنند. امیدواریم که سیاست جدید کشور در زمینه کود، وجود مواد مغذی از جمله روی را در خاک تقویت نماید.»
